“Nemezis, nemezis , alnı bir mezar taşı kadar soğuk, bakışı bir cellat satırından daha korkunç ilahe! Neyimi kıskandın benim? Elbette ki Promethe seni çilgina döndürecekti. Dara'nın azametine, Karun'un debdebesine, Iskender in yiğitliğine kızmakta haklydin. Homeros, Milton, Beethoven hışmına ugramaya layıktilar. Ey yıldırımlar gibi ulu çınarlara musallat tanrıça, ben ne erguvanlar içinde doğan bir Bizans prensiydim, ne gururuyla tanrıları kışkırtan bir Titan. Ama mademki yalnız uluları, yalnız mutluları damgalayan parmakların bana kadar uzandı, mademki beni de hışmına layık gördün, seni utandırmayacağım. Ya ölüm şarkılarımı boğacak, yahut elimden aldığın dünyadan çok daha muhte em bir kâinat yaratacağim. Sana meydan okuyorum, Nemezis, senden korkmuyorum, ey çılgin bakire"
Sayfa 74 - Kültür bakanlığı yayınları/1391 Türk büyükleri dizisi/144 1992Kitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.