Melisa Kesmez 'den okuduğum ikinci kitaptı. Çok naif, duygusu okuyucuya geçen, okuyucuyu kendi kabuğunda düşünmeye iten, hissiyatı yüksek 5 öyküden oluşuyordu. Gidenler, geri de kalanlar, yanlızlık, çocuk-ebeveyn ilişkisi, bireylerin birey olarak hissettikleri, duyguların yoğun olduğu fakat anlatımın çok duru ilerlediği, kitap okuyor gibi değil de öykünün içinde bir karaktermiş gibi hissettiren bir kitaptı. Bütün öyküler çok güzel olsa da son öykü olan Kız Kardeşim Handan, beni fazlaca etkileyen öykü oldu. Herkese iyi okumalar.
