<<Gerçi aynı zamanda mahkemede mübaşir de sayılırım, ama yargıçları tanımam. Kim bilir belki de pek sıradan bir mübaşir yardımcısıyım. Yani kesin olarak şuyum ya da buyum diyemem.>> Kafka güldü. Söylediklerini anlamadımsa da ben de katıldım gülmeye.
<<Kesin bir şey varsa, o da acıdır>>, dedi Kafka ciddi bir edayla.