Ben bu fırtınaların koptuğu denizin kıyısına geldim, onları iyice yakından gördüm; çok kere bulutlarıyla sardılar beni; dalgalar her zaman ayaklarımın dibinde dağılmadı; onların yüreği donduran haşin kucaklayışını duydum; ben aşağılarda, bu büyük denizin kıyısında yaşayamam; yüksek yerlere çekilmeliyim. Bana acı çektirenlerin hepsini olduğu gibi, sizi de benim erdemimin bir nevi koruyucusu zannediyorum. Yaşamını sarsan heyecanlar çok şükür ki hep gücümün orantılı olmuştur.
Sayfa 279Kitabı okudu
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.