Değil mi ki Yüzyıllık Yalnızlık’ta Jose Arcadio’yu bir ağaca bağlayıp ömrünün sonuna kadar orada tuttu Marquez, Kolera Günleri’nde Aşk’ta da Florentina Ariza’yı da Fermana Daza’ya bağlamış, yarım yüzyıl boyunca. Her ikisi için de dünya yine Yüzyıllık Yalnızlık’tan şu cümle gibiymez başlıyor hikaye:” Dünya öylesine çiçeği burnundaydı ki..” Aşk, hayat, ayrılık, toplumsal baskı, sınıflar, savaş, ölüm, yıkım, korkular ve insan mahlukatının karmaşası, hepsi birer muammayken. Öğrenecekler ama sonra. Florentina Ariza’nın kamelya yapraklarının üstüne iğneyle yazdığı dizeler tarih olacak. Ömrü çağıldayan bir nehir gibi akarken, Fermana Daza nehrin orta yerinde bir taş gibi kalacak, kımıldamaksızın. Aşkın alazları diyor, Marquez, tıpkı bir hastalığınkilere benzer. Florentina Ariza yaşadığı dönemin en büyük celladı koleraya kapılmış gibi. Koleranın eline düştü mü insan, bir daha kurtuluş olmaz. Ve Karayipler’deyiz. Öyle bunaltıcı ki hava, sefalet, bataklıklardan kalkan sinek vızıltıları, pis kokular, sıcak ve acı tasvirleri, öyle elle tutulur ki..Belki bu yüzden, üstüme bir ağırlık çökmüş gibi okudum bu metni. Ve tasvirlerin canlılığıyla okumaktan çok izlemiş gibi oldum. Nasıl ki Kırmızı Pazartesi’de cinayetin işlenmemesi için kenarda durup çırpıydıysam, şimdi de Fermina Daza’yla yaşlandım sanki. Kitap hikayenin sonundan başlıyor. Başta, kimin hikayesini okuduğunuzu anlamıyorsunuz haliyle, ve hangi karakterin tarafını tutacağınızı. Belki bu yüzden, kitap boyunca, hepsine biraz kızıp, hepsini biraz sevmiş, hepsini anlamaya yaklaşmış buluyor insan kendini. Karakterlerinin en gizli köşelerine, zaaflarına, ruhlarındaki mayın ve gelincik tarlalarına kadar eğilip uzun uzun baktığı için; hayatla aramızdaki incecik bağlara, bir daha geri gelmemek üzere geçip giden öğle sonlarının hüznüne, gençliğe ve yaşlılığa, hayata dair çok yerde konakladığı için, ağır akan bir kitap. Ama Marquez’den okuduğum en şiirli, en ağulu metin bu sanırım. Öyle içine aldı ki beni, sanki o coğrafyada yaşamışım, bunlar benim de anılarımmış gibi hissettirdi bana. Daha önce yaşanmış bir hayat parçasını yeniden yaşamışım hissiyle ayrılıyorum kendisinden. Büyüksün Gabo.

Kolera Günlerinde AşkGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 20208,8bin okunma

··

682 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.