“Beni korkutan tek şey çektiklerime değmeyecek olmaktır.”
Dostoyevski
Yolcuyuz yoldayız
Ufka doğru gidiyoruz
Güneş batmak üzere ışıkları rengi değişmiş
Yolculuk uzun ve ben yorgunum
Ara mi versem yola yoksa başka bir zamanda mi gitsem
Yol var yolcu beklemez ama neredeyiz bir bile bilsem
Aklım yolda kaldı
Yüreğim yâr da kaldı
Yolcu yolunda gerek
Aklım yâr da kaldı
Hak etmediğimiz şeyler oluyor bazen
.
Ve değmiyor da
En buyuk korku..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.