Küçük kızın kaktüs ile konuşmasından kalanlar:
Küçük kız: Ruhumda geçmişe dayalı bir yara var sanırım.
Kaktüs: Çöl yine kendi halinde fark ettin mi?
Küçük kız: Kendi hâlinde olduğu için mi, beni içine çekiyor?
Kaktüs: Kendi hâlinde olmak güzeldir.
Küçük kız: Geçmişime benzer taşlara denk geldikçe yaram kanıyor gibi...
Kaktüs: Çöle benzemeye ne dersin peki?
Küçük kız: Yapabilir miyim? Korkuyorum, çöl gibi ıssızlık karşısında cesaret gösterebilir miyim?
Kaktüs: Soru sormayı seviyorsun.
Küçük kız: Evet kaktüs seviyorum.
Kaktüs: Kendi hâlinde olmak sana iyi gelicektir.
Küçük kız: Peki ben kime konuşucam?
Kaktüs: Çölün var ya ?
Küçük kız: O zaman ben hergün çölde arayışda olurum, haberin olsun.
Kaktüs: Yaran benzeyişlere denk geldikçe, çöl de bulucaksın kendi kendini.
Küçük kız: Bir nevi , aslında ben de çölüm.
Toprak oluşum evvelden vardır. Alışkınım aslında.
Kaktüs: Sığınağın topraktır, asıl olandır, yanii.
Toprağını unutma ki , geldiğin yeri ve gideceğin yeri unutmayasın!
Küçük kız: Duam bu, yeşersin diye yağmuru sevmem lazım değil mi?
Kaktüs: Yeşermesi için evet, yağmuru sev!
Küçük kız: Ben çölüm, çöl de benim içimde.
Kaktüs: Kendine dönüceksin.
Küçük kız: Evet hazırım, çölüm de yaşamaya.
Kaktüs: Bana iyi bak olur mu?
Küçük kız: Seni sevdiğim için, sana iyi bakıcam.. Sen benden gitmeyensin...
Mahi' Hilal