Akşam dönerken de yine aynı şey.Kalabalığın bireyleri,bıkıp usanmadan “Sen yoksun ,yeryüzünde var değilsin”demeyi sürdürüp gidiyorlar.Ben de “Ben yokum,var değilim “diye mırıldanmaya devam ediyorum içimden.Adam yerine konmamak insanın gücüne gider değil mi?Benim hiç gitmiyor.Bir toplumun kendi kendini adam yerine koymamakta inatlaştığı dönemlerde kimleri adam yerine koymaya kalktığını biliyorum çünkü.
Kronik
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.