Senin talihsizliğin o değildi dostum.
O anda gülecek dermanı bulmuştum:
-İnsanlara olan sevgim mi?
-Hayır dostum:İnsanları hor görmen! İnsanları hor görmen ve onun getirdiği safdil özgüvenin.İnsanları kendinden o kadar aşağı görüyorsun, onların fani zavallılar olduğuna öyle inanmışsın ki,onlardan en ufak bir korku
duymuyor,çıngıraklı yılanın başını okşamaktan çekinmiyorsun.Oysa insanlardan korkmalı
,dostum!
Sayfa 168 - İş bankasıKitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.