özlemek de biter.
Unutulur derler. Unutulmaz.
Günün birinde bir yol ayrımına gelirim, gidişini hatırlarım. Sağanak bir yağmur yağar, herkesten gizlediğim gözyaşlarımı hatırlarım. Sonra bakarsın bir gün mutlu olurum, küçücük mutluluklarda avuçlarıma bıraktığın o hayal kırıklıklarımı hatırlarım.
Bir kitapta, altını çizdiğim bir cümlede, her şeyin üstünü bir kalemde nasıl çizdiğini hatırlarım.
Ellerin gelir aklıma, bir başkasına nasıl dokunduğuna yanarım.
Belki de unuturum, dert etme.
Hatırlamak, neşter kesiği bir yalnızlığa tutunmak sanki.
Unutur insan iyileşeceğini sanarak.
Sonra da adın geçer bir dost meclisinde, çıkar giderim.
Bir kuş kanatlanır içimde. Sonra o da düşer, gömülür içimde bir yere, sonra biter. Sonra sen de bitersin.
Özlemek de biter.
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.