Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Gönderi
Humeynicilik - Kitap Özeti
Eski dosyalarım arasında üniversite yıllarımda hazırladığım kitap özeti denk geldi. Umarım faydalı olur. İran ve itikadi sapkınlıkları için okuyabilirsiniz.
1) İmamlar Hakkında Aşırılık
Allah (a.c) Tevbe Suresi 31. Ayette şöyle buyuruyor:
اِتَّخَذُوا اَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ اَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللّٰهِ وَالْمَسٖيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا اُمِرُوا اِلَّا لِيَعْبُدُوا اِلٰهًا وَاحِدًا لَا اِلٰهَ اِلَّا هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ
(٩.٣١)
Yahudiler) Allah'ı bırakıp, hahamlarını; (hıristiyanlar ise) rahiplerini ve Meryem oğlu Mesih'i rab edindiler. Oysa, bunlar da ancak, bir olan Allah'a ibadet etmekle emrolunmuşlardır. O'ndan başka hiçbir ilâh yoktur. O, onların ortak koştukları her şeyden uzaktır.
Peygamberlerin bir sıfatı olan ismet sıfatı 12 imam içinde verildi. Bununla da yetinilmedi bu görüş bazı mezheplerin bir esası oldu. Hatta ve hatta imametin nübüvvetten daha yüksek bir mertebe olduğu, haram ve helal koyma yetkisinde olduğuna inandılar.
Yine Allah (a.c) Cin Suresi 27. Ayette şöyle buyuruyor.
عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلٰى غَيْبِهٖ اَحَدًا
اِلَّا مَنِ ارْتَضٰى مِنْ رَسُولٍ فَاِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهٖ رَصَدًا
(٧٢.٢٦-٢٧)
O, gaybı bilendir. Hiç kimseye gaybını bildirmez. Ancak elçileri (peygamberleri) içinde razı olduğu (seçtikleri kimseler) başka…
Şi’ler imamlarında ğaybı bileceğini ifade ederek aşırılığa gittiler.
· İmamların bazı noktalarda Peygamberlerden üstün olabileceği..
· İmamların öğretilerini Kur’an ve Sünnet seviyesine çıkarmaları. Hatta Humeyni Kitabu’l Hukumetu (İslam Devleti) kitabında şu cümlelere yer vermektedir:
“İmamların öğretileri, Kur’an’ın öğretileri gibidir. Kıyamet gününe kadar her zaman, her mekan ve herkes için geçerlidir. Uygulanması ve kendisine ittiba edilmesi zorunludur.”
· Yine başka bir yerde imamların yanılması veya gaflete düşmesi düşünülemez demektedir.
2) Kur’an’ın Tahrif Edildiği İddiaları
Şii’ler Kur’an’ın tahrif edildiği, üzerinde ekleme çıkarma yapıldığı görüşündedirler. Ayrıca kendilerinin nazarında imamet, nass ve tayin ile sabittir. İnkar eden kafir olur. Şiilerin itibar ettiği hadis kaynaklarında bu konu ile ilgili binlerce hadis bulunmaktadır.
Humeyni ise Keşfu’l Esrar adlı kitabında şu cümlelere yer vermektedir:
“Onlar için (Sahabeleri kastediyor) Kur’an’dan ayetler çıkararak bu semavi kitabı tahrif etmek ve Kur’an’ın üzerini perdeleyip insanlardan gizlemek kolayca yapılacak işlerdendi. Müslümanların, Yahudi ve Hristiyanları yönelttikleri tahrif töhmetinin aynısı Sahabede vuku bulmuştu.”
3) Şia’nın Nevevi Sünnete Karşı Tutumu
Ashabın peygamberin vefatından sonra küfre girdiği 3 veya 4’ü hariç dinden çıktığına dair öğreti, Şia uleması arasında bilinen ve üzerinde icma bulunan öğretilerdendir. Bu yüzden Şia ehli beyt yoluyla gelen rivayetlerden kendilerine göre sahih kabul ettikleri hariç hiçbir sünneti hüccet olarak kabul etmezler.
Humeyni ise Peygamberlerin miras bırakmayacağı noktasındaki hadisi Hz. Ebubekir’in uydurduğunu söyler. (Keşfu’l Esrar kitabında)
4) Sahabeye Karşı Tutumları
Allah (a.c) Fetih Suresi 18. Ayette şöyle buyuruyor.
لَقَدْ رَضِىَ اللّٰهُ عَنِ الْمُؤْمِنٖينَ اِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فٖى قُلُوبِهِمْ فَاَنْزَلَ السَّكٖينَةَ عَلَيْهِمْ وَاَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرٖيبًا
(٤٨.١٨)
Andolsun, Allah, sana o ağacın altında biat ederlerken mü'minlerden razı olmuştur, kalplerinde olanı bilmiş ve böylece üzerlerine 'güven duygusu ve huzur' indirmiştir ve onlara yakın bir fethi sevap (karşılık) olarak vermiştir.
Allah (ac)’nin bile bu şekilde bahsettiği sahabeye karşı Şiiler hakarete varan sözler sarf etmektedir. Yine Hz. Ayşe’ye karşı tutumları, sahabeyi fasıklıkla nitelendirmeleri yetmeyip aşikar bir şekilde sövmeleri kabul edilemez bir durumdur. Aşere-i Mübeşşere bile bu tutumlardan kurtulamazken diğer sahabelere ne demeli ?
Hareketin başında “İslam Ümmetinin Birliği” Sloganıyla yola çıkan Humeyni’ye gelince Keşfu’l Esrar kitabında:
“Şimdi bizim burda Şeyhan’ın kendileri Kur’an’a muhalefetleri, ilah ahkamıyla oyunları, kendi kendilerine helal ve haram kıldıkları, Nebi’nin oğulları ve kızı Fatıma’ya karşı uyguladıkları zulümler hakkında bir tedahülümüz yok. Ancak biz bu ikisinin din ve İlah’ın ahkamına karşı cahilliklerine işaret ediyoruz. Bu cahil, ahmak ve zalim kişiler gibileri, imamet ve Ulul emr arasında olmaya layık kimseler değiller…”
Daha da ötesi Kur’an’da imametin zikredilmeyişinin sebebi bahsinin sonuç kısmında Şeyhan’ın hilafeti gasp ettiği iddiasını anlatırken şöyle diyor:
“… Kur’an’da bu meseleler hakkında açık ayetler olsa bile bunlar (Hz. Ebubekir ve Hz.Ömer) yollarından vazgeçmeyecekler ve asla koltuklarını terketmeyeceklerdi.”
Said Havva devamla kitabında şu cümleye yer veriyor :
“Biz Humeyni’nin “İslam Devleti” eserini hareket programı olarak kabul ettiği için bu programa uymak adına onu bir çok kez takiyye yaparak kaleme aldığına inanıyoruz. Kendisinin tarihi akış içerisinde Şeyhan ve Hz. Osman’ın adını zikretmemek için büyük bir çaba sarf ettiğini görüyoruz. Bakıyoruz ki Rasulullah’tan Ali bin ebi Talib’e atlıyor. Ancak Rasulullah’ın Hz. Ali’yi kendisinden sonra vekil ve halife olarak tayin ettiğini, sonuçta da sahabelerin, Rasulullah’ın emrinin dışına çıkarak muhalefet ettiğini ve hilafeti gasp ettiğini, Hz. Ebubekir’i Hz. Ali yerine halife tayin ettiklerini anlatan paragraflar onun akidesinin ne olduğunu açıkça gösteriyor.”
5) Rasulallah’ta Noksanlık İddiaları
Şii’ler gerek peygamberin eşleri, gerek ashabı gerekse peygamberliğin kemali noktasında iftira yoluyla Rasulullah’ta arama çabaları ile doludurlar. Humeyni ise Londra’da İngilizce olarak yayınlanan “Impact International Dergisi” ve Pakistan-Lahor’da Urduca olarak yayınlanan “Asya Dergisi” nde verdiği demeçte Rasulullah hakkında noksanlık iddialarında bulunuyor. Bu iki dergi Humeyni ile dost mesabesindeydi. Ancak bu iki dergi de “Bu İslam ve İslam tarihini inkardır” başlığı altında gündem yaptılar.
6) İcmaya Muhalefetleri
Allah (a.c) Nisa Suresi 115. Ayette şöyle buyuruyor.
وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدٰى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبٖيلِ الْمُؤْمِنٖينَ نُوَلِّهٖ مَا تَوَلّٰى وَنُصْلِهٖ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصٖيرً
(٤.١١٥)
Kim, kendisine hidayet (doğru yol) besbelli olduktan sonra peygambere karşı çıkar, mü'minlerin yolundan başkasına uyarsa, onu yöneldiği yolda bırakırız ve cehenneme sokarız. Orası ne kötü bir varış yeridir.
Şia’nın icmaya muhalefetleri mut’a nikahını kabul edilmesi gibi bir çok büyük soruna yol açmıştır. Humeyni’nin ise icmayı şer’i bir delil olarak kabul etmemiş hatta Anayasanın 12. Maddesi olarak eklemiştir.
7) Ehl-i Sünnet vel Cemaate Karşı Tutumu
Humeyni fıkhi bir araştırmasının sonunu şöyle bitiriyor:
“Araştırmamızın başından bu yana zikrettiklerimizden çıkan sonuç şudur: “Hakkında nass varit tercihe şayan olan iki noktada yoğunlaşıyor: Kitap ve Sünnete müvafakat ve Ammeye(Ehli Sünnet) muhalefet.”
8) Hz. Fatıma Hakkında Aşırılıkları
Vahyin Allah Rasulünden sonra kızı Fatıma’ya devam ettiğine dair aslı olmayan bir görüşe sahipler. Fatıma mushafının şuan ki Kur’an mushafını 3 e katlayacağı hadis kitaplarında geçmektedir. Humeyni ise bunu kadınlar günü konuşmasında destekler nitelikte konuşmuştur.
Daha rahat okumak için blog sayfama bakabilirsiniz.
·
96 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.