Şöyle diyordu Kâzım Can:
“İzinimde yolum düştü Yurduma,
Patikaya dönmüş yolları gördüm.
Çare arariken kendi derdime,
Bağrına taş basmış dulları gördüm!
İnim-inim, hasta sızıltıları,
Ninni olmuş kurşun vızıltıları;
Öldürmüşler günahsız çocukları,
Bebeksiz boş halan kolları gördüm!
Anarşist gözüyle halka bakılmış,
Harmanları, hasatları yakılmış;
Kapılara kara çivi çakılmış,
Topraklı çamurlu elleri gördüm!