Öte yandan, bir de insanın siyasi ve ahlaki meşrebine tesir eden etkenler vardır. Benim çocukluğum, memleketimde kan, zulüm ve vahşet içinde geçti. Muhakkak daha o zaman da Avrupa’da hayvanları koruma örgütleri vardı ve faraza bir at arabasının yükünü ağırlaştıran sahibine müdahale ediliyor ve cezalandırılıyordu. Ama biz Kürtlerin, elin hayvanları kadar değeri yoktu. Gerçi şimdi de yoktur ama o vakit Kürtleri öldürmenin adı, ‘temizlemek’ti. Bu zulüm o denli yaygın bir biçimde işlenmişti ki, artık Kürtler de bunu doğal bir şey olarak görüyordu. Zannediyorlar ki, hükümetin görevi Kürtleri öldürmektir. Kürtler, hükümetten zulümden ve ölümden başka bir şey görmemiştir. Burada Mahatma Gandi’nin bir sözünü elli sene geçmesine rağmen hatırlar ve rehber bilirim. Hindistan 1947’de özgürlüğüne kavuşunca, Gandi bir okulda, “Gençler, siz benden daha şanslısınız. Çünkü bundan sonra namuslu bir hava içinde büyüyeceksiniz” demişti. Ama işte ben yukarıda anlattığım hava içinde büyümüştüm, solcu olmayıp da ne olacaktım!?
Sayfa 209 - AramKitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.