O zengin Fransa'da ambarlar boştur, icarlı mülkler fakirleşmektedir, Avrupa'nın en güzel göğünün altında uzanan o bereketli topraklarda ekmek bulunamamaktadır. Bu işin bir suçlusu olsa gerektir; birileri ekmek bulamıyorsa, herhalde, ötekiler fazla tıkındığı içindir; yükümlülükler birilerinin boğazını sıkıyorsa, o zaman, gereğinden fazla hakka konmuş başka birileri var demektir. Yavaş yavaş bütün ülkede, her açık seçik düşünüşün ve arayışın yaratıcı bir güçle başını çeken o boğuk huzursuzluk doğmaya başlar. Bir Voltaire'in, bir Jean-Jacques Rousseau'nun gözünü açtığı burjuva sınıfı kendi başına hükmetmeye, kınamaya, okumaya, yazmaya, haberleşmeye başlar; ufukta, büyük fırtınanın habercisi olan şimşekler çakmaya başlamıştır. Çiftlikler yağmalanır, feodal beylere tehditler gelmeye başlar. Büyük bir hoşnutsuzluk, kara bir bulut gibi nice zamandır bütün ülkenin üstüne çökmüştür.
Sayfa 266 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.