Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Gönderi
236 syf.
10/10 puan verdi
!!! SPOİLER İÇERİR !!!
Kitabın başlarında bir adamın yakınının ölecekken ölmemesini anlatırken Pişman olmuş gibiydi adeta, ifadelerini kullanması üzerine haberlerde "Pişman oldu ve ölmekten vazgeçti." diye verilmesi ve bundan insanların İrade gücüyle ölümün yenilebileceğini çıkarması. Şimdiye kadar ölenlerin de irade zayıflığı yüzünden öldüğünü düşünmeleri yine Saramago'mun mizahı bakış açısıyla anlatımına örnek. Tam diyorum ki ne güzel dalga geçti hepsiyle. Ama sonra hayatta ve özellikle kendi ülkemizde o kadar saçma sapan şeyler oluyor ki ne kadar doğru diyorum.
Bir kadının balkona bayrak asması ve bunun yayılması. Bayrak asmayanlar vatan haini ve yaşamayı hak etmiyor denmesi. Dua etsinler ki ölüm yok dediği yerde çok güldüm Böyle fanatikler her çağda, her ülkede, her kurguda var ki bunu çok iyi yapıyor yazar. Şöyle olsa diye giriştiği kitaplarında olabilecek en saçma davranışları nasıl da buluyor ve nasıl da eğlenceli hale getiriyor.
Sağlık Bakanı daha ne olduğunu bile bilmeden hemen sakin olun diyor. Yani siyasilerin yapmak zorunda olduğu bir şey. Pandemi patladığında bile hastalık Türkiye'de olmasına rağmen ülkeye geldi denilmedi. Bir aydan fazla süre sonra açıklandı. Olay ne kadar korkutucu olursa olsun hep sükunete davet ediliyoruz. Siyasette yalan çok. Ama bir kere biri çıkıp kimse sakin olmasın der mi bir gün
Sadece merak ediyorum.
Kardinal, Başbakanı arıyor ve ölüm yoksa diriliş yok diriliş yoksa kilise yok diyor. Yine kendilerini düşünüyorlar. Dini kurumların tek derdi bu. İnsanlar Tanrıya inanmayı hep sürdürmeli. Neden Çünkü kendilerine ihtiyaç olmayacak. Işsiz kalacaklar ve bunun sayesinde elde ettikleri konumu kaybedecekler. Sırf bu olmasın diye dini kendilerine göre revize etmek en büyük günah mesela. Siyasiler de bunu yapıyor bazen. Din kurumları da çağa göre kendilerine en iyi çıkar sağlayacak şeyi Tanrı sözü gibi satarlar. Bu, dünya kuruldu kurulalı böyle geldi böyle devam edecek gibi de duruyor.
Hayvanlar ilk kez saygılı bir şekilde gömüldü. Ölümün ortadan kalkmasındaki en güzel olay buydu. Tabi sebebi yine insan çıkarlarıydı. Ama en azından bir süre de olsa hak ettikleri cenaze işlemini gördüler. Sonrasında bunu utanç verici veya düşmek olarak adlandırmaları ise şaşırtmadı. Insan işte.
Vatan fanatikleri hep olacak. Bayrak inmeyecek çanlar susmayacak durumu vardı. Olay bambaşka bir şeyle ilgili bile olsa çıkar çatışmasında kendi çıkarını ülke çıkarı gibi satan insanlar hep olacak.
Huzurevine mutlu son yuvası denilmesini çok beğendim. Portekizcedeki huzurevinin karşılığına baktım "Casa de repouso" imiş. Dinlenme evi gibi bir anlama geliyor. Mutlu son ismini Saramago mu bulmuş başka yerden mı almış bilmiyorum ama çok iyi bir isim.
İçişleri bakanının sürekli bölüm amirine en ufak bir şikayetiniz esprisini yapması Büyük olanı var mı filan diyordu. Saramago'mun da böyle küçük şeylerden espri çıkarması soğuk esprilere de yer vermesi çok iyiydi
Vücudun yarısı farklı ülkelerde olursa ölüm olur mu Bu aklıma gelmemişti ama ilginç bir nokta gerçekten. Tam sınırda tam ortada kalırsa birisi ölüm ne karar alaacak Şimdi aklıma geldi de keşke ölümün yine yürürlüğe gireceğini haber verdiği andan öncesini de bilseydik. Yani ölümün gözünden o okuduğumuz tüm olaylar nasıl göründü diye merak ediyorum. Hatta ben komple ölümün tarihini bilmek isterdim. İlk bu görevi alışından aşık oluşuna kadar. Bu işi ona Tanrı verdiyse neden hiç ondan bahsedilmedi Ölümü ortadan kaldırmaya nasıl karar verdi ve buna yetkisi var mıydı Yoksa neden kimse bir yaptırım uygulamadı Geri getirdiğinde yine aynı şeyleri merak ettim.
"Bu çerçevede biraz önce naklettiğimiz olayın, anlatageldiğimiz zor hikâyenin gidişatı açısından tamamıyla önemsiz olmasına ve anlatı kapsamında bu konuya bir daha dönülmeyeceğini bilmemize karşın, yine de yitip gitmesine gönlümüz elvermediğinden aktardığımızın da altını çizmek isteriz." Saramago'mun işte böyle araya girip bizimle konuşmasını bir şeyler açıklamasını veya sebep göstermesini çok seviyorum Ya ne kadar düşüncelisin, evet tamam anladım. Hadi devam et, diyesim geliyor
Maphianın yapacağı şeyi bir çocuk bile tahmin edebilirdi dedi ama o kadar hayran hayran okuyordum ki ben tahmin edemedim (hani şu duş başlığı alan bir adam tweeti var ya o geldi aklıma. "Nalburdan duş başlığı için hortum almıştım dedim abi takmak için ustaya gerek var mı Abi diyor geri zekalı bile takar. Kırdım evde uğraşırken." Çocuk bile tahmin ederdi evet ama işte sen anlatınca ben kelime kelime gittiğim için büyük resmi okuyamadm. Tabi okuyunca aa evet mantıklı dedim.
Ölümün geri gelmesi hiç aklıma gelmedi. Yine aynı sebepten. Durup düşünsem şöyle olsa böyle olsa veya nasıl olur diye tahminleri düşünsem belki aklıma gelirdi ama tamamen kitap rehin aldı beni. Ama geri geldiğini okuduğumda harika bir fikir dedim Tabii ya, sonuçta kitabın adı Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş dedim. Daha kitabın kalan sayfaları çoktu bu olduğunda ama bunu okuduğumda sevindim. Çünkü belli ki yeni curcunalar olacak yine çok güzel şeyler okuyacağız diye düşündüm. Öyle de oldu. Ama asla olayın duygusal bir sona bağlanacağını tahmin edemedim. Okuyan bilir Saramago'mun kitaplarında kadın karakterlerin rolleri genelde çok önemlidir. Tam bunda bunu yapmadı diyordum ki ölümün kadın olduğunu gördüm. Oysa örneğin biz Azrail'i veya dört büyük meleği ya da Tanrıyı bile cinsiyetsiz olarak bilmemize rağmen genelde erkek formunda düşünmeye meyilliyiz. Bu kitapta öğreniyoruz ki Batı dini metinlerinde ölüm kadın olarak tasvir ediliyor. Ya da Saramago böyle kurmuş kitabı. Burada merak ettiğim iki şey neden kadın neden erkek diye düşünmüş kültürler
Ölümün yazım yanlışlarını eleştirme. O kadar tanınmış edebiyatçı veya dilbilimci canı alıp bir şey öğrenemedin mi sorusuna çok güldüm Aklı sıra mektuptaki yanlışlıkları bulup bunun mümkün olmadığını açıklayacaktı. Ama sonradan ödü koptu aklı çıktı adamın
Neden bu kadar yıl sonra ilk kez biri ölmedi Neden bu adam Mektuplar neden geri geliyordu Kim ölmemesini sağladı Ölüm neden bunun sebebini sorgulamak için sadece yönetmeliklere baktı. Üst makamlardan filan sorsaydı da biz de öğrenseydik. Bence burada ölümün yetki alanının genişliğiyle vermek istediği mesaj hiçbir şeyin ölümden daha güçlü olmadığı olamaz çünkü sonunda ölümün de kontrolünün dışında olduğunu görüyoruz. Ya da evrendeki en büyük güç aşk mı
Viyolonselci (bu isim çevirmenin mı yazarın mı tercihiydi bilmiyorum. Yani neden çellist değil de Viyolonselci ) Çellonun sesi çok iyidir. Çalan kişinin görüntüsü filan da çok cool bence O yüzde çellonun başrol olması çok iyiydi. Viyolonselciden bahsetmeye başladığı an ölümün buna aşık olacağını düşündüm. (Sonunda bir şeyi doğru tahmin ettim bu kitapta ) Zaten öyle de oldu. Ben sonunda yine zarfı verir diye düşündüm ama dedem aşk adamı sonuçta. Ölümü bile aşık etti
İlk cümle ertesi gün kimse ölmedi. Tüm ülke için söylemişti. Kitap aynı cümle ile başlayıp aynı cümle ile bitiyor. Ama ikisinin arasında anlam farkı var. Biz de aynı kişi değiliz başlayan kişiyle. Kitabı beğeneceğimi zaten biliyorum yazarından dolayı. Hakkında konuşmak istediğim şeyler bunlardı. Ben Saramago'mun veya herhangi bir kitabı hakkında sonsuza kadar konuşabilir, düşünebilirim Ama siz okuyamazsnz. Bunlar yeterli olsun şimdilik. Buraya kadar sona geldiğinizi fark etmediysenz fena yazmadım demektir. Ama okurken sıkıldıysanz da özür dilerim. Insan sevdikleriyle ilgili susmak bilemez de 🪻
·
409 görüntüleme
Mutlu Son adını ben de beğenmiştim. Çok beğendiğim bir kitap oldu gerçekten 🙌🏻🙌🏻 
José Saramago baya sorular oluşturdu okurda.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.