Yani altı üstü sen 16 yaşındasın, ben 17... En fazla ne kadar ciddi olmalıyız ki? Bence bizim yaşıtlarımız dram seviyor. Hem eğlenmenin aşkla uyuşmayan tarafı ne ki? Bizim yaşımızda aşk böyle yaşanmalı. Bu yaşında bir partide içtiğin içki yüzünden ya da kilo alıyorum diye parmağını boğazına soktuğun için kusmamalısın zaten. Çatlayana kadar
pizza yemeliyiz ve kusmana bir tek bu sebep olmalı. Ben saçlarından tutup kusmana yardım ederken, dalga geçmeliyim seninle. Gülmeliyiz. Saçmasapan şarkılar söylemeliyiz birlikte. Kıvırcık saçlarının arasına bir şeyler sokuşturmalıyım gizlice, sen sonra bulup sinirlenmelisin bana. Sinirlenme sebebin telefonumda gördüğün bir kız ismi ya da sınıftan çıkarken yan yana yürüdüğüm bir kız olmamalı. Mesela böyle pijamalarımızla çocuk parkına gelip eşek kadar boyumuza bakmadan salıncağa binip o
salıncağı koparmalıyız. Buradan kalkıp yine pijamalarımızla bir kütüphaneye gitmeliyiz ve oradan kovulana kadar saçmasapan konuşup gülmeliyiz. Ama gülmeliyiz,.. Suratlarımız kızarana kadar gülmeliyiz... Ağlatmamalıyım seni. Ağlamayı sevmemelisin. Diğerlerinin sana öğrettiği gibi, Gelecekte çok daha tutkulu şeyler yaşayacaksın zaten. Ya da daha acı şeyler... Ama şimdi sırası değil. Biz... Eğlenmeliyiz.
Sayfa 453Kitabı okudu
··
83 görüntüleme
Bence de ya, ne bu dram.
Müthiş bir alıntı. :"))
teşekkürler. katılıyorum anı yaşamak lazım gün gelirde pişman olmamak için.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.