Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Güneşi Bol Ülke şiiri
“Büyük kelimelerle söylenir ancak, sonsuz başkaldırması alexandrinlerin, Denizler kıyısında, Marsilyanın kıyısında Sakallı ve üstüste ölülerin kıyısında Sakallı ve üstüste ölülerin kıyısında Sakallı ve üstüste ölülerin kıyısında Büyük sözlerle söylenir, kişiyi sınırsız yarımadalara götüren sancak. Oran’la Cezayir arasında Paris’le Lyon arasında Sıvas’la İstanbul arasında, Denizlerle öbür denizler arasında, Bir insanla bir insan arasında Çığlığı ve ağlaması ve kumları ve sargıları tükenince dinlerin, Kara yük vagonları, şiş karınlı şilepler, sınırsız giysileriyle adamlar kişiyi kişi yapan şeyleri taşıyacak… Ancak bir ormandır Akdenizi tüketir Basık sokaklarda silâh ve güneş Kentlerde o büyük gücü alfabenin Çocuklar, kanayan kadınlar, kanayan kadınlar Yoğrulan ekmekleri ve etleri ve sebzeleri ve iyi akşamları ve sizi tüketir. Dünyanın bütün ağaçları bizimle, bütün taşları bizimle, bütün soluk kadınlar. İnerler haçların, çadırların ve âyetlerin dibinden Büyük mağarası açılır ölülerin, Bütün kitaplar bizimle Kadınlar bunun için doğurgan her yerde… Saat beşti kendi tuttular saat beşti Unuttular Senin tatlı yaran gelir bende kanar ey savaşçı Yık bütün kentlerini, ve güneşi bol ülkeni, koma ve atların burun delikleri büyük ve güzel koşarlar senin serin akşamına Kemikli kolların uzun gelir, yetmez silahlarına Çoğal ey savaşçı, Yüz kadınla yat bir gecede…”
·
3 artı 1'leme
·
623 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.