İyi aile, çocuk'u, yani yeni'yi öldürmeyen, çocuğun doğmasına, var olmasına, gelişmesine engel olmayan, onu besleyen ailedir. İyi aile, çocuğun serpilip büyümesine, "ayrı" olmasına imkân tanıdığı halde hâlâ çocuğun ailesi olabilen, ona ailelik edebilen ailedir. İyi aile çocuğa "Senin için iyi olanı ben biliyorum. Ben aileyim." demeyen ailedir. Ailelik taslayan hiçbir aile iyi aile olamaz. "Ama ben Anne'yim!" diyen hiçbir anne iyi olamaz. Hatta "Ben Anne'yim!" demeleri, hiçbir zaman iyi anne olmadıklarının kanıtıdır. Vaktiyle iyi annelik etmiş biri, sonradan da "Ben Anne'yim!" diye konuşmaz. Anneler Tanrı değildir. Olmamalıdır da. Anneler her tür hatayla, zaafla malul, ölümlü insanlardır.