durumun adını reel politik koyduk kızım sonra da onu çocukların olduğu diğer poşetlerin yanına tırnakların, saç tellerinin, derilerin ve dişlerin hemen sağına
çocuklarını da öldürün dediler sindirdik bunu da içimize aldık içimizi onu da koyduk poşetlerin ardına cübbelerine pahalı kokular süren cennet simülasyonlu mollaların dünyanın hassas dengelerini iyice bellemiş politikacıların ve aslında ne olduğunu herkesten önce bilen buruşmuş uzmanların yanına
koyduk ve koymadı bu bize kızım çocuklarımızı poşetlere doldurmak koymadı bize ümmü gülsüm şarkıları çalınmadı radyoda öfke dolu marşlar okunmadı hep bir ağızdan bir şiirin flistinden bahsetme ihtimali bile sadece bu bile ürküttü bizi hafazanallah dedik elbirlik ucuz atlattık hafazanallah ya zorunda kalıp da, bir düşünsene ......çocuğu deseydik israile
ağzımızı yıkamamız gerekirdi iyi mi
onurumuzu kızım, dillere destan onurumuzu
bizden başkasının kurtarmasını umduğumuz ışıltılı bir çağ geldi
şairin dediği gibi öyle bir çağ mı geldi herkesin birbirine esenlik dilediği kahvesini dekaf, sütünü laktoksuz sevdigi sofistike ilgilerin, süslü cumlelerin borsa tahminlerinin ve muthiş fırsatların bilge şairlerin ve aşırı kişisel gelişimlerin çağı mı geldi tüfegimizi astığımız meleklerin gezdirdigi çocuklarımızı parka göturür gibi
geldi
ve indirim kampanyası başlayınca usulca sepete koyduk tum boykotlarımızı bu canına yandığımın dünyasında bu yangın yerinde, bu zillet dağında illetsiz ve illiyetsiz, tüfeksiz ve cephesiz neşesiz, öfkesiz, nefessiz, telaşsız poşetlere koyduk çocuklarımızı kızım
unutma bunu
İSMAİL KILIÇARSLAN
Sayfa 10
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.