“İnsana iki metre çukur yeter.” Orası öyle de iki metre çukur ölen insan içindir, canlısı için değil. Şimdi de aydınlarımız varını yoğunu satıp asıl işinden ayrılarak toprağa dönmeyi, çiftlik edinmeyi iyi bir şey sayıyorlar. İşte bu çiftlikler onların iki metre boyundaki çukurladır. Kent yaşamından, gürültü patırtıdan, yaşam kavgasından kaçıp kendini çiftliğine kapatmak yaşamak değildir bence. Tam tersine bencilliktir, tembelliktir, bir çeşit keşişliktir, ama herhangi bir özveride bulunmadığınız bir keşişlik... İnsanoğluna iki metre çukur değil, çiftlik değil, baştan başa yer küresi gereklidir. Öyle ki, o genişlikte özgür ruhunun özelliklerini, niteliklerini tüm boyutlarıyla, alabildiğine geliştirip açabilsin!