Seninle, bir zamanlar, ey her şeyi yaratan,
Yarışa yeltenmişti bir kudretli,
Çıldırmış gibiydi gururdan;
Fakat sen nasıl da bildirmiştin ona haddini.
Dedin: Dünyaya yaşam armağan ediyorum,
Ve onu ölümle cezalandırıyorum.
Ben her şeye kadirim.
Dedi o, ben de yaşam armağan ediyorum
Ben de ölümle cezalandırıyorum:
Ey Tanrı, seninle eşitim.
Fakat senin gazabın konuşunca
Günahın böbürlenişi sustu:
Güneşi yukarı kaldırıyorum doğuda;
Sen de batıda kaldır onu!