Cehennemin varlıgı cennetinkine kanıt değildi! Ama onları anlayabiliyordum. Böyle öğrenmişlerdi. Hatta sadece onlar değil, herkes. Bütün dünya nüfusuna ezberletilmiş olan, varak çerçeveli ve gösterişli bir tablo vardı. Ve o
tabloda, iyiler kötülerle ve cennet cehennemle savaşıyordu. Oysa böyle bir savaş yoktu ve hiç olmamıştı. İyiyle kötünün kıyamet gününe kadar sürecek olan ölüm kalım savaşı, insanlığın yediği en büyük kazıktı. Toplum düzeninin en kestirmeden sağlanması ve otoritenin daima ayakta kalması için atılması gerekmiş olan bir kazık. Çünkü her insanın, aynı anda,hem iyi hem de kötü olduğu gerçeği kabul edilirse, hayranlık
duyulup peşinden ölüme gidilen kim varsa, yani gelmiş geçmiş
bütün liderlerin kimliğinde lekelenmeler başlayacaktı. Kafalar
karışacak, düşünceler çarpışacak ve kimse kimse için hayatını
feda etmeyecekti.
Sayfa 21Kitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.