“Sen benim için o dallardaki böğürtlen gibiydin, Maya. Yabani, uzak, tehlikeli ve elbette ulaşılması zor.” Bir şeyi hatırlamış gibi eğlenerek konuştu.
“Biliyorsun o böğürtlenleri almak için duvarlara tırmanır, bir yerlerden atlar ve mutlaka bir yerlerimi çizip dizlerimi kanatırdım. Sonra yanıma gelip cebinden çıkardığın peçetelerinle, o küçük ellerinle yaralarımı temizlerdin. Sen hep benim acıyan yerlerime dokundun, beni hep yaralarımdan sevdin. Benim için dünyadaki her şeyden farklı, her şeyden özelsin. Bazen sana saatlerce bunları anlatmak istiyorum.”
Sayfa 160 - Martı YayınlarıKitabı okuyor
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.