Nietzsche'nin Morgenröte'sinde unutulmaz, üzerinde düşünmeye değer bir aforizması vardır: "Farklı bir hayırseverlik/insan sevgisi, -Heyecanlı, gürültülü, tutarsız, gergin varlık, büyük tutkunun tam tersini oluşturur: Bu durum, sessiz, kasvetli, bir kor ateş gibi insanın içinde yaşayan ve orada her şeyi sıcak ve aşırı sıcak bir şekilde bir araya getirerek, insanı dışa doğru soğuk ve kayıtsız gösteren tavırlarına belirli bir duyarsızlık izlenimi katar. Bu tür insanlar zaman zaman iyilik yapabilirler, ancak bunlar, sosyal (iyi) ve kaygılı olanlardan farklıdır: bu, ılımlı, düşünceli, rahat bir dostluktur; bu kişiler, kaleleri ve aynı zamanda hapishaneleri olan kulelerinin pencerelerinden dışarı bakarlar: -Yabancıya, özgürlüğe, ötekine bakış onlara o kadar iyi gelir ki!"
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.