Çocukluğun bittiği yerde
Yansıyan isli bir karanlıktır
Kendini aramazsa kendinde
Korkunun yanlışına sığınır
Tutkular birer birer eridiyse
Diyelim kaptansın bir gemide
Bir deniz var bir de sen varsın
Ufuk göçmüş dalgalar susmuş
Boşvermişsin gidişlere
Artık yalnız anıların kadarsın
Ölü denizlerde kaldık
Kuru bir mavilik önümüzde
Halatlar kopmuş yelkenler yırtılmış
Özlem gibi bir şeyler kanar
Dönüp baktığımız zaman içimizde