19. yüzyılın ilk yarısında, Sultan II. Mahmut döneminde (1808-39) yerel yöneticilerin denetiminde olan bölgelerden vergi toplayabilmek için bir merkezileştirme siyaseti başlatılır. Kürdistan'da Kürt liderliği, esas olarak oldukça büyük olanaklarla hüküm süren Osmanlı'ya sadece sözde bağlılığı olan aşiret liderlerinden oluşuyordu. Birbiriyle rekabet içinde olan aşiret konfederasyonundaki Botan, Baban, Hakkâri önemli olanlardır. Osmanlı devleti 19. yüzyılın ilk yarısında, askeri harekâtla bu güçlü aşiretlerin otoritesini kırdı."
Sultan II. Mahmut'la başlayan modernleşme ve merkezileşme çalışmaları sırasında, Kürt bölgelerinin de özerk statüsü kaldırılmıştır. Bunun üzerine bölgedeki önemli Emirlikler ayaklanarak bu duruma karşı koymuşlar ancak Osmanlı tarafından yenilgiye uğratılmışlardır. Osmanlı'nın Kürt beylerini yenilgiye uğratması ve bu Kürt Emirliklerini ortadan kaldırması beklendiğinin tersine, bölgedeki kontrolünü kolaylaştırmamış, ortaya çıkan yüzlerce aşiret nedeniyle zorlaştırmıştır.
Sayfa 69 - Belge yayınlarıKitabı okudu
·
62 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.