Ben ki aşkın kendisiyim bir renkte, bir kararda kalmayan tezahürümden gam yeme.
Kaybolan da benim, bulunan da ben!
Bil ki aşk için uzaklık ve yakınlık yoktur;
Zaman ve mesafe, bunlar iptidâi ölçülerdir.
Zevk de benim, ıztırap da ben...
Bulut da benim, güneşte ben; Gören de ben, görülen de ben!
Ben küçük bir topum, fakat bütün kâinat, yanımda bir hardal tânesinden de küçük kalır.
Ben her şeyi kuşatırım, her şey benden doğar, bana geri döner.
Ben baştan aşağı esrârım..
Kucağına kendi mânâdan olan o vücûdu iten de benim, koparıp çeken de ben!
O gitmedi gidecek yer yok ki.
Her şey, her yer, bütün cihan benim!
Benim varlığım mahşerin de birleşmek vardır; fakat ayrılık yoktur.
Sayfa 152 - KUBBEALTIKitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·1.097 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.