Kendi zaaflarından çekinerek yeterince özgün veya çekici olmayan konularda yazmayı tercih eden yazarlar müthiş bir yanılgıya düşmektedirler. Edebiyatta konular kendi başlarına iyi veya kötü addedilemezler. Herhangi bir konu iyi veya kötü olarak değerlendirilebilir, bu durum konunun kendisine değil, somutlaştırıp romana dönüştürülme biçimine, yani yazılışına ve anlatımına bağlıdır. Öyküyü özgün veya alelade, derin veya sığ, karmaşık veya sade kılan, yoğunluğunu, olası anlamlarını, karakterlerin gerçeğe yakınlığını veya uzaklığını belirleyen şey, biçimidir. Edebiyatın nadir kurallarından biri budur ve bence herhangi bir istisnası yoktur: Romanların konuları tek başlarına iddiasızdırlar, iyi veya kötü, ilginç veya sıkıcı olabilirler, onları belli bir kaynaktan yola çıkarak gerçeğe dönüştürme sorumluluğu yalnızca ve yalnızca romancıya aittir.
Sayfa 30Kitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.