"Ah Jerome, niye döndün sanki? Öpmek icin eğildiğim yüzü gözyaşlarıyla islanmis. O an hayatimin dönüm noktası oldu, bugün bile her anasımda yüreğim sızlar. Alissa'nin istirabinin sebebini pek az anlayabilmiştim elbette, fakat bu istirabin cirpinan küçük yüreğine, hickiriklarla sarsılan narin bedenine fazla geldigini derinden hissetmiştim. O dizlerininüzerinde kalmış, ben yanında dikelmiştim, yüreğimdeki yeni taskinligi ifade edecek bir söz mümkün degil bulamazdım; ruhum ona akabilsin diye basini göğsüme, dudaklarımı alnına dayadım. Heyecan, feragat ve erdemin müphem bir karisimiyla, merhametle ve askla sarhos bir halde tüm gücümle Tanri'ya yakarıp teslim oldum: Artik bu çocuğu korkulara, kötülüklere, yasemin ta kendisine karşı korumak disinda hayatimin bir amacı olabileceğini düşünemiyordum. Bu duanın benliğimi kaplayan etkisiyle nihayet ben de diz çöktüm, onu kendime doğru cektim.."
Sayfa -19Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.