Sevgican: "Lakin...": Lakin... .. bir gün bu son lokmanın da alınacağını biliyordu. Yalnız zihninde o günü uzatır, senelerden sonraya erteler, kalbinde gizli bir ümitle, "Kim bilir, o vakte kadar belki..." derdi. Öyle ya, artık bu yırtık şemsiye ile bu mor yünden eski boyun atkısını taşımaktan yorulan yetmiş senelik bitkin vücuda bir dinlenme zamanı, sonsuz bir dinlenmenin gelip çatacağı zaman daha ne kadar gecikebilirdi? .

.. bir gün bu son lokmanın da alınacağını biliyordu. Yalnız zihninde o günü uzatır, senelerden sonraya erteler, kalbinde gizli bir ümitle, "Kim bilir, o vakte kadar belki..." derdi. Öyle ya, artık bu yırtık şemsiye ile bu mor yünden eski boyun atkısını taşımaktan yorulan yetmiş senelik bitkin vücuda bir dinlenme zamanı, sonsuz bir dinlenmenin gelip çatacağı zaman daha ne kadar gecikebilirdi? .

Sayfa 29 - Can YayınlarıKitabı okudu

Mai Yalı Halid Ziya Uşaklıgil

70 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sevgican