Belki de bize kalan yamaçta bir ağaçtır, hergün onu yeniden görelim diye, dünkü sokaktır belki, ya da kötü büyütülmüş bağlılığıdır bir alışkanlığın,
hoşlanmıştır yanımızdan, gitmemiştir, kalmıştır.
Ve gece, ey gece, evrenler dolusu yel yüzümüzü böyle aşındırırken, hangimize kalmaz o, özlenip beklenen, sessiz aldatan gece, tek başına
yüreğin zorlukla aşacağı.
Daha mı kolaydır sevenler için?