Talat Paşa, sanki tarihe hesap veriyordu:
"Sonuna geldiğimizi görüyorum... Hakikat budur... Acıdır, ama budur. 1900'lerde yola koyulduk. Ne yaptıysak devleti kurtarmak için yaptık... Millet perişandı... Elimizden geldiği kadar gayret gösterdik. Ama, Reval Mülakatı bizi harbe kadar götürdü. Cephelerde kırıldık. İşin başından sonuna başımızı sayısızca iplere uzattık... Ölüm sehpaları hep önümüzde durdu. Artık varsa günahlarımız ve sevaplarımızla tarihe gömülüyoruz. Ama biliyorum ki, tarih bizim için kötü demeyecektir. Ben hemen istifa ederken yeni kurulacak hükümet önünde hesap vermeyi düşünüyorum. Şimdi beni bu yeni durumda da yalnız bırakmayacağınızı umarım. Hesaplarımızı vermeliyiz. Bunun sonunda ölüm varsa oraya giderken müsterih olacağım, çünkü hiç olmazsa arkamızdan gelecekler yeni bir ruh hali içine girmişlerdir. Bunu temin etmek de mühimdir, hem de çok mühim... Onların yeniden başlayacaklarına emin olduğumu söylemek istiyorum. İlerideki durumu dikkate alarak İstanbul dışına mümkün olduğu nisbette silah ve mühimmat gönderilmelidir. Bizden sonra gelecek hükümetin bir sulh imzalamak zorunda kalacağı bellidir. Bu sulh ne kadar iyi olursa olsun Reval 'de verilen karar icra edilecektir. Zaten harb bunun için çıkartılmıştı..."
Sayfa 12 - Kamer
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.