Yeter, durmasım bu nidalar
Bağırmak, yedi kat göğe
Susmak, derinlerce toğrağa
Ağlamak istiyorum o zatın huzurunda
Yapamıyorum, hak mı etmedim ne oldu?
Sussana be adam, sussana ey kimliksiz!
Canımı yakman yetmedi mi?
Ne istiyorsun benden, benliğimden
Doymadın mı içimi yemekten?
Sen istedin böyle olsun
Şimdi bu hal senin sebebin
Bak gör işte başardın, sustum
Bak, bak yalvarırım bak ve git
Kalma daha
Tükenmez umutlar
Bitti haykırışlar
Pes etsem
Sen de zaferini benden uzakta kutlasan
Durma lütfen, durma
Sen bağımsız olmayı istedin
Ama bende hapsoldun
Ruhum uçmak istedi, o da hapsoldu
Bir hücre iki müebbetlik
Sonu ne mi olur, dersin
Ben söyleyeyim ya sen ölürsün
Ya da...
Ya da...
İkimizde sen git istedik
Ama bak hala buradasın, neden?
Çünkü ben sadece gitmeni istedim
Laflar mı? Onlar boş lakırtı
İstesem gerçekten istesem çabalamam mı?
Seni göndermeye gücüm yetmez mi?
En azından sustururum ama olmuyor
Anca bir sevgiliye böyle yazılır
Ama sen en büyük düşman
Sen en büyük çıkmaz
Kim yazar nefsine böyle delice
Bilirim ciddiye almazsam
Helak olmak yakın
İşte bundan, yok oluşlar olmalı
Sen gitmeli vicdan ebediyen kalmalı
İnanç hep var olmalı
Perdeler yok olmalı ta ki ötesini göreyim
Perdelerin kumaşı farklı
Belli olmuyor, anlaşılmıyor
Ve dahi arkaya bakmak gelmiyor
Serzenişler oluyor sadece
Görmeyi bekliyorum sessizce
Yaşayacağım inşallah sensizde
Git...
Git...
Ve gelme.