XVII. yüzyıl ortasında Nakşbendilik, Kürt coğrafyasında, özellikle Anadolu'nun orta ve doğusunda, Irak ve İran'ın doğu bölgelerinde yaygındı. Nakşbendi tarikatının etkin olduğu bu bölgelerdeki altı vilayetin hemen hemen bütünü Kürtlerin yaşadığı kentlerdi. Bu bölgelerin Kürt olmayan nüfusunun arasında ise Nakşibendiliğin dışındaki tarikatlar yaygındı. Bu yüzyılda Nakşibendilik Anadolu'nun doğusunda, Irak ve İran'ın batısında altı bölgede yaygındır. Bu bölgelerin tümünde de Kürtler yaşamaktadır. Kürtlerin yaşamadığı bölgelerde ise Nakşibendiliğin dışındaki tarikatların tesiri söz konusudur.
İran Kürt Coğrafyasında Nākşi tarikatı özellikle bu tarikatın önemli kollarından olan Ahrariyye'nin kurucu piri olan Ubeydullah Ahrar (ö. 895/1490) halifeleri tarafından yayıldı. İran'ın Kürt nüfusunun yoğun olarak bulunduğu Urmiye bölgesinde her dönemde büyük mutasavvıflar yetişmiş ve birçok tarikat bu bölgede hizmet vermiştir. Aynı zamanda Urmiye'de yetişen mutasavvıflar, diğer Kürt coğrafyalarında tasavvuf ve tarikatlar bünyesinde hizmetler vermişlerdir. Bu bölgedeki şeyhler, Osmanlı yönetiminde daha ra- hat bir şekilde kendi faaliyetlerini icra etmişlerdir.
Sayfa 90 - NûbiharKitabı okudu
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.