Bu tür çocuklar parçalanmış bir dünyada yaşarlar. Anne-babalarının onları çok sevdikleri ve her istediklerini yaptıkları söylenirken, bu çocuklar aslında el konma halini, yani şiddetin sevgi olarak gösterilen bir türünü yaşamaktadırlar. Bir çocuk bu çelişkili durumun kendisine yüklediği suça karşı savunmasızdır. Bir yandan, annesinin ve babasının kendilerini sevgi dolu birer anne-baba olarak hissettiklerinin farkındadır, fakat ebeveyninin "iyi anne-baba" olma çabası içinde hiç fark etmedikleri gerçek ihtiyaçlarının karşılanmadığını da hisseder. (Sayfa 58)