"benim ile sizin hâliniz şuna benzer: adamın biri karanlık bir gecede ateş yakar, ateşin alevleri belirince kelebekler o aleve doğru hücum ederler. o ateş yakan adam, kelebekler yanmasın diye onların ateşe doğru uçmalarını engellemeye çalışır. işte ben de sizin cehenneme hücum etmemeniz için sizleri tutuyorum, sizleri bellerinizden tutup çekiyorum, ateşe atlamamanız ve ateşe düşmemeniz için çırpınıp duruyorum."
buhârî| ehâdisi'l-enbiyâ,30.
Sayfa 154
·
32 görüntüleme
+bana, 'sen şuna buna niçin sataştın?' diyorlar. farkında değilim. karşımda müthiş bir yangın var. alevleri göklere yükseliyor. içinde evlâdım yanıyor, imanım tutuşmuş yanıyor. o yangını söndürmeye, imanımı kurtarmaya koşuyorum. yolda biri beni kösteklemek istemiş de ayağım ona çarpmış; ne ehemmiyeti var? o müthiş yangın karşısında bu küçük hâdise bir kıymet ifade eder mi? dar düşünceler, dar görüşler!
bediüzzaman saîd nursî
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.