"Modern metropollerde yetişen bireyler, yaşamlarını, maddi beklentilere göre ayarlamaktadırlar. İlişkiler, çıkar temeline dayanmaya başlamakta ve çıkarsal ilişkiler beraberinde güvenmemeyi veya ihtiyatli davranmayı zorunlu kılmaktadır. Artık insanların gözünde dünya, kendi başına güvensiz ve emniyetsiz bir yer olurken, "öteki", bizim için hem "yabancı", hem de potansiyel tehlike unsuru haline gelmiştir. Bunun en bariz örneği, yıllar boyunca aynı binada beraber oturduğumuz kapı komşumuzu tanımamamız veya tanımak istemememizdir. Bu karşılıklı ihtiyatsızlık ve güvensizlik ortamı, bireylerin birbirlerine karşı mesafeli durmalarına, yaşamalarını derin bir yalnızlık hissiyatı içinde geçirmelerine yol açmaktadır. Bu bağlamda yalnızlığı, kentsel yaşamın bireye sunduğu özgürlüğün karşılığı olarak ondan aldığı bir bedel olarak görmek veya tanımlamak mümkündür."
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.