Geç olmadan farketmeliyiz anın yüceliğini. İncitmeden ilişkisini yoluna koymaya çalışan bir adamın mutlu sonunu anlatıyor Stefan Zweig. Korkunun potasında erimiş bir kadının ertesi gün duymadığı sesleri duymasıyla sonlanıyor. Sıradanlaşmaktan kaçınıyor insan sonunda. Ve beş dakika diye arsızlaşan ruh haline bürünüyor kadın, biraz ötesindeki çocukların manzarasında. İncitmeyen bir evlilik görüyorsunuz okurken. Ve eşlerin birbirlerini anlayabilmesi gibi hoş bir neticeyle kapatıyoruz son sayfayı.
Korku
Stefan Zweig
·
99 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.