Bazarov' dan başlangıçta hoşlanmasam da kitap sonunda onu çok iyi anlayıp sessizce ağlamak için ciddi çaba sarf ettim. (Sanırım yaşamda en çok çekindiğim şey ölüm. Bu dünya da bir tek ölüm beni bu denli içten düşündürüp, ağlatır.)
Kitabın sonlarına doğru bir çok cümlenin altını çizmek istedim. Hepsini alıntılamak yerine tekrar tekrar okumak istiyorum.
.
Akıllılık ettin; bizim acılarla dolu, zor, yapayalnız yaşamımız için yaratılmsmışsın sen. Ruhunda alınganlık da, acımasızlık da yok; sadece gençlik ateşi ve cesareti var ki bizim işimiz içinde bu kadarı yeterli değil....
