Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın,
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana vadettiği günler Hakk’ın,
Kim bilir, belki yarın belki yarından da yakın.
Tanrım biliyorum senden çok şey istiyorum
ve biliyorsun ki artık bir başkası yok
ve biliyorsun ki kalbim yarılacak
biliyorsun ki geceler uzamaya başladı.
biliyorsun ki,
“yalnız hüznü vardır, kalbi olanın.”
Cuma öğleden sonra son iki dersimiz beden olurdu. Spor salonunda teneffüs arası vermeden basketbol oynardık. Bazen zili duymaz istiklal marşına geç kalırdık ve soğukta terli terli marşımızı söyler evlere koşuştururduk. O zamanlar cuma gününü bekleme hazzı gibisi yoktu benim için.