Çok hazin bir aşk hikâyesi
Kurtuluş Savaşı'dan önce Türklerin ve Rumların bir arada barış içinde yaşadıkları dönemde yaşanmış gerçek bir hayat hikâyesi.
Soylu bir beyin oğlu Tacettin ve Rum kızı Patricia'nın aşkı aradaki din ve kültür farkı yüzünden, Tacettin Bey'in ailesi tarafından onay görmez. Patricia'nın "Müslümanlığı kabul ederim" sözü dahi Tacettin Bey'in annesi Fatiş Hatun'u yumuşatmaya yetmemiştir.
Tacettin Bey, bu durum karşısında çaresiz kalır fakat sevdiğinden ayrılmayı da göze alamaz. Baba evinden ayrılır ve Patricia ile yaşamaya başlar. Bir oğulları olur. Bu çocuğun her şeyi düzelteceğini düşünerek, babasının yanına gelir ve oğluna Hacı Ali Bey'in adını koymak istediğini söyler. Ne yazık ki Hacı Ali Bey, hanımı Fatiş Hatun'un sözünü dinlemektedir. Patricia'yı gelini olarak kabul etmeyeceğini ama oğluna Ali ismini koyabileceğini söyler.
Derken mübadele (değiş tokuş) başlar. Rumların ülkelerine dönmeleri için baskı artar. Tacettin Bey olanlara şaşkındır. Bunca zaman birlikte, iç içe, kardeş gibi yaşadıkları arkadaşları, komşuları gideceklerdir. Tacettin Bey elinden geleni yaptıysa da olanlara mani olamıştır. Fatiş Hanım torunu getirmesini, ona sahip çıkacağını söylese de, Tacettin Bey annesiyle kalmasının daha doğru olduğunu düşünür, onları ayıramaz.
Bir gece Patricia'nın annesi tüm ailesini yanına alarak yola çıkar ve ayrılık rüzgârı esmiştir artık.
Tacettin Bey günden güne kahroluyor, mahvoluyor ama bir çözüm yolu bulamıyor. Ailesini affetmek istemese de, abisinin sözleri üzerine tekrar baba evine dönüyor. Seneler sonra Tacettin Bey'in yakınları onu evliliğe ikna ediyor. İstanbul'dan Keskin'e tayin ile gelmiş bir askerin kızı ile evleniyor. Behire'den bir oğlu bir kızı oluyor. Ama yüreğindeki Patricia'nın ve oğlu Ali'nin hasret ateşi hiç sönmemiştir.
Yıllar sonra kader bu ya, Tacettin Bey'in çok sevdiği arkadaşı Aris, Ali'yi hastanede görür, tanır ve tüm gerçeği anlatır. Patricia hiç evlenmemiş, Ali'yi, "baban sen küçükken öldü" diyerek kandırmıştır. Gerçeği öğrenen Ali, önce İstanbul'a, sonra Keskin'e gelerek babasını bulur. Evladını karşısında gören Tacettin Bey, bu duruma çok sevinir. Başından geçenleri oğluna tek tek anlatır. Elinde olan, onların yokluğunda gözyaşlarını akıttığı resmi oğluna verir, annesine götürmesini ister. Tekrar kavuşma arzusu ile oğlunu yolcu eder.
Sanırım uzun zamandır böyle yüreğime dokunup, bir kitabın özetini çıkarmamıştım. Bazen çok kızdım sinirlendim, bazen duygulanıp ağladım.
Kalemine sağlık 
Canan Tan
·
677 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Bazen incelemeler de kitap gibi güzel oluyor biraz daha anlatsaydınız da okusaydım dedim okurken. Kimisinin kalemi iyi oluyor hikayeciliği becerebiliyor. Bu incelemeyi beğendim.
Teşekkür ederim. Kitabı daha çok beğeneceğinizi düşünüyorum. Örf, adet, ananelerimizle dolu satırlar.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.