"Namazımı kılıyorum nasıl olsa" diye rahat ve huzur içinde, içinde bulunduğumuz ortamda normal addedilen kötülükleri biz de normal görüp işliyor muyuz; yoksa namazımız, bu kötülüklerden alıkoyduğu gibi, başkalarının da bu kötülüklerden azade olması yönünde bir gayrete mi bizi sevkediyor?
Diğer bir deyişle: namaz kıldığımız halde emr-i ilahiye uymayan bin türlü fiilin icra olunduğu bir ortamda farkı farkedilmeyenlerden miyiz? Yoksa, şerrin neşvünema bulduğu bir ortamda, namazımız ile ayrılıyor ve ayırt ediliyor muyuz?