"...Beni kimseler sevmiyordu.Ben de hiçkimseyi sevmezdim zaten.Sadece Salmon,Nahson, Sefora ve Midraş vardı.Bir de Şifra severdi ama o da zaten bir keçiydi..." 8 yaşındaki Yefunne 'nin yalnızlığı bu cümleden anlaşılıyor.O daha küçücük bir çocuktu ama zalimliği, kötülüğü çok erken öğrenmişti hem de en sevdiklerinden...Annesi her zaman yanında değildi olsa böyle mi olurdu... Kitapta ; küçücük bir çocuğun acılarına, korkularına, hayallerine , oyunlarına, arkadaşlıklarına ve sevgiye olan hasretine tanık olacaksınız. Yefunne Hz.İsa'nın doğduğu küçük bir kasabada yaşıyordu.Bu kasabada insanlar kendi yaptıkları Tanrılara tapıyorlardı, başlarda her şey Tanrı idi Yefunne için; Güneş, Ay, Yıldızlar, Rüzgar...Ta ki tek Tanrı'yı "Rabb" ı duyana kadar... Sonra o güzel yüreği güzel yollara çıktı ve Hızır ile Musa 'ya tanık oldu... Kitabı çoğu kez üzülerek okudum , içerisinde tarihi bilgiler de yer alıyordu.Yefunne'nin küçücük yaşta yaşadıkları çok acımasızdı.Ama çağlar değişse de ne insanlık ne de çocuk olmak değişmiyor işte."Seker Portakalı"ndaki Zeze'ye nasıl üzüldüyseniz Yefunne de aynı izleri bırakıyor yürekte.Arkadaşıyla oynadığı savaş oyunları ise"Pal Sokağı Çocukları"nı düşürdü aklıma.Lakin söylemek isterim ki içerik olarak bu kitaplardan farkı bir yetişkin kitabı oluşu.. Okumanızı tavsiye edeceğim güzel bir eser.Benim için 2024 güzel başladı güzel devam etsin...

İnsanlık - MusaErkan Şahin · İz Bırakan Kalemler · 046 okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.