Adam ölmüş!
"Sonra ansızın Porteous'a ilk gelişimde de onun bana aynı şiiri okuduğunu fark ettim. Tıpatıp aynı edayla okumuş, büyülü pencere kanadı mı neyle ilgili olan kısma geldiğinde sesi titremişti. Derken garip bir düşünceyle çarpıldım. Adam ölmüş. Bir hayalet. Onun gibilerin hepsi ölüydü. Etraftaki birçok insanın belki de ölmüş olduğu o an kafama dank etti. Bir insanın kalbi durunca -daha önce değil- öldüğünü söyleriz. (...) Belki insan asıl beyni durunca ölüyor, yeni bir düşünceyi idrak etme gücünü yitirince."
Sayfa 176Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.