"Bugün hala bir insanın nasıl öleceğini bilemeyecek miyim?"
Fransa'yı 2 yıl boyunca yönetmiş bir kadının gücünü, kuvvetini nasıl yitirdiğini anlatan kısa öykümüz, aslında çok derinlere iniyor para-pul, şan-şöhret içinde yüzen insanların tek başına yaşayamadıklarını, tıpkı bir satranç oyunu gibi etrafındaki insanların birer piyondan ibaret olduğunu biliyorlar mı?
Sahte sevgi ve saygı insanı nereye kadar götürebilir? Bana sorarsanız ölüme... Yüksekte olan insanların hep bir başkasına ihtiyacı olduğunu ne kadar güzel özetlemiş yazar.
Bir çöküşün öyküsü...
"insanlık tarihi davetsiz misafirleri sevmezdi; kahramanlarını kendi seçer, ne kadar usandırıcı bir çabaya girerlerse girsinler hakkı olmayanları acımasızca geri çevirirdi; talihin ilerlemekte olan arabasından düşen kişi, arabaya bir daha yetişemezdi."
" evde bir ölü var, farkında değil misiniz?"
Diye inleyen bir kadın ruhu çoktan ölmüş, geriye kalan tek şey bedenini öldürmesiydi. Oda herkes gibi olmuştu. Sıradan ve en yalın halindeydi. 7 Ekim ve hazin son. Son çırpınışları ölüm gününü süsleyen hayalleri boşa çıkmış zavallı Madame De Prie... artık yoktu.
Varlığın içinde bir HİÇ gibi yok oldu. 
Bir Çöküşün Öyküsü 
Stefan Zweig
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.