“…Annelerimiz diğer insanları, yalnızca onları kendi bünyelerine kattıkları zaman algılayabilirler. İnsanlar kendi kafalarında oluşturdukları bir tasarım vardır ve yalnızca bu tasarımı dikkate alırlar. Bu durumda elbette kendi içlerine de hapsolmuşlardır çünkü kendilerine ilişkin de bir tasarımları vardır ve bu tasarımın dışındaki hiçbir şeyi göremezler. Biz çocukken böyle büyüdük işte: annelerimizin bir tasarımı olarak. Elbette delirmemek için sürekli onlardan kaçmak zorundaydık.”
Sayfa 12Kitabı okudu
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.