"Havaalanında bir çocuk, yere oturmuş, tepiniyor, ağlıyor, anne baba bir şeyler söylüyor fakat söz geçiremiyorlar. Belli ki çocuğun bazı istekleri yerine getirilemeyecek cinsten.
Aklıma Down’lı çocuklar geliyor.
Eğer yerde oturup ağlayan o çocuk Down’lı biri olsaydı, çevre onun bu davranışını ‘özrüne verirdi, çocukluğuna değil.'
Söylemek istediğim, bizim çocuklarımız da diğerleri gibi ÖZÜRLERİNDEN ÖNCE ÇOCUKLAR. Davranışları önce bu çerçeveden değerlendirilmeli, sonra özürleriyle ilgili konulara bakılmalı."