Her kar tanesinin birbirinden farkli oldujunu soylerler, ama kar firtinast hepimizin üstünü ayn sekilde örtüyor. Norvecteki bir arkadasim, yesilin dogru tonunu bulmak için firtinada de-sari gikan ve bir daha geri dönmeyen bir ressamin hikävesini anlatmisti.
Sana yaziyorum, çünkü ben giden degil, elleri bos geri dönenim.
Hatirayi sona erdirmeye çalıyorum. Ama sonsuzluk hakkinda bilmen gereken sey, onu geri alamayacagindir.
Sonuna kadar kalmama izin ver, dedim tanriya, o zaman ödesmis oluruz.
Gitmek istiyordum, dur demek. Ama itiraf etmenin bedelinin bir cevap almak oldugunu öğrenmiştim.
Basarılı olman isteyecekler, ama asla onlardan daha basaril olmanı degil. Tasma kayışının üzerine kendi isimlerini yazacaklar ve sana gerekli diyecekler, acil diyecekler.
Rüzgârdan, cüretkârligin dilini, engelleri nasil kendimi onlarin etrafina sararak açacagimi ogrendim. Bu yolla eve ulasabilirsin. Inan bana, bugday eleyebilir ve yine de bir çiftçi çocugun yumrugunun yumusak kismindaki kokain tozu kadar mechul kalabilirsin.
Ama bazi hiçbir seyler kendilerinden sonra gelen her seyi degistirir.
Vietnamcada birini özlemekle birini hatirlamak aynı kelimeyle ifade ediliyor: nho. Bazen telefonda bana Con nhó me không? dive sordugunda, sanki Beni hatirlyor musun? demissin gibi geliyor ve irkiliyorum. Seni hairladigimdan daha çok özlüyorum.
Sana politik olmanin sadece öfkeli olmak, dolayistyla sanatsız, derinliksiz, "ham" ve boş olmak demek oldugunu soylecekler. Politik olandan utanarak, Noel Baba' dan ya da Paskalya tavsanindan bahsediyormuş gibi bahsedecekler.
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.