Bütün Şiirleri - C. KÜLEBİ /İnsanlardan buz gibi soğudum.
Adını duyduğumda çocukluğum gelir aklıma.
Türkçe ders kitaplarım gelir.
Onların kokusunu duyarım.
Buram buram Anadolu, doğa, halk kokar şiirleri, kokusundan tanırım...
"Şimdi bir rüzgar geçti buradan
Koştum ama yetişemedim.
Nerelerde gezmiş tozmuş
Öğrenemedim." (s. 59)
Cahit Külebi
"Adamın Biri"
Bir Anadolulu...
Tokat'ta doğup Sivas Lisesi'nden mezun oluyor. Edebiyat bölümü mezunu, edebiyat öğretmeni, Türk Dil Kurumu Genel Yazmanı. Dille o kadar haşır neşir ama bir o kadar da sade. Ne der 
Yahya Kemal Beyatlı, "Türkçe, ağzımda anamın ak sütü gibidir." Onun Türkçesi de öyle... Garip'e yakın ama kendine özgü üslubuyla onlardan ayrılıyor.
"Öyle yorgunum ki hiç sorma
Sen halimden anlarsın." (s. 78)
Adamın Biri ile başlayıp Güz Türküleri ile biten eser şairin bütün şiirlerini barındırıyor. Bir Cahit KÜLEBİ resitali adeta... İçinde Karacaoğlan'a, Guliliaume Apollinaire'e, Nurullah Ataç'a şiirler, çok sevdiğim Ceyhun Atuf Kansu için de bir ağıt var. Yurt içinde ve yurt dışında çalışan şair ülkesine büyük hayranlık taşıyor. Ve tabii 
Mustafa Kemal Atatürk'e. Ne zaman bir kitapta Atatürk'ün adı geçse heyecan duyuyor içim. Ne der 
Falih Rıfkı Atay 
Zeytindağı'nda:
"Salondan çıktıktan sonra, Hacı Adil'e bu zatın kim olduğunu sordum.
- Mustafa Kemal Bey, dedi.
Sonra biraz şaşıca gözlerini manalaştırarak, ilave etti:
- Yamandır!"
1950 yılında kaleme alınmış eserdeki Atatürk'e dair bölüm: "Atatürk Kurtuluş Savaşı'nda"
"Kemal Paşa, yenilmez yiğit, şanlı komutan!
Savaşa girer gibi yetiş bize!
Yetiş bize çöllerde bile olsan!
İnanç doldur, güç doldur içimize!" (s. 170)
Ve devam ediyor şiirine:
"Bin kere yurdumuzu kurtaran!
Bir görseydin ağlardın halimize!"
"Niye geldin 47 senesi?
Sanki geçen yıldan memnun muyduk?" (s. 64)
Her sene bir önceki seneyi aratıyor değil mi?
Herkes çağından şikayetçi...
Şair de memnun değil 20. yüzyıldan:
"Özlem özlem özlem.
Yokluk yokluk yokluk.
Açlık açlık açlık.
Yalan yalan yalan.
Korku korku korku.
Ölüm ölüm ölüm.
Duman duman duman." (s. 241)
Şiirin ismi bile "Yirminci Yüzyılın İkinci Yarısı" Biz böyle giderse çok devam ederiz önceki yılları, yüzyılları aramaya. İyiye görünmüyor bu gidiş... Dünyanın hâli hâl değil.
Yurda, doğaya, halka dair okumaya değer şiirler var eserde:
"En çok yurdumdan söz ettim
Doğayla insanla içli dışlı.
Sevinçler, acılar, özlemler...
Hepsi de çatal dişli," diyerek anlatır şiir anlayışını şair. Ve tabii halkını ve doğayı da unutmaz asla: "İlk ustam oldu benim halk," der şiirinde. "İkinci ustamsa doğa" Neredeyse bütün şiirlerinde görürsünüz bu temaları. Ben sevdim, sizin de sevmenizi dilerim.
·
526 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.