Cemal'i seçmek , hüzünle dostluktan uzun hikayeli aşk acısından geçenlerin işidir. Cemal onu sevenlere , gözüyle değil , ruhu ile bakmayı öğretir. Cemal'i trenleri vardı. Lokomotifler dolusu acı , aşk ve keder yüklü trenleri oldu daima...
Huzur arayana huzur , aşk dili öğrenmek isteyene hoca , kederiyle başa çıkamayanlara omuz , aşkını söyleyemeyenlere lügattı. Huzurdu Cemal. Huzuru arayan huzurdu Cemallettin.
Aşkın içine hapseder pişman eder , pişman olurdu ama yine de severdi kendince.
Cesedin içinde atan bir yüreği olmadı hiçbir zaman. Yaşanan tanımın içinden çıkmadı hiç yaşantısı. Dibine kadar keder , dibine kadar aşk sancısı.
Sonuna kadar aşktı Cemal Süreya , her aşkta yeniden doğardı.
